The Dark Pictures Anthology: The Devil in Me – Een spel met veel problemen | Recensie

The Dark Pictures Anthology: The Devil in Me is de vierde game in de serie The Dark Pictures Anthology en de laatste in het eerste seizoen. Het markeert een terugkeer naar het slasher horror-subgenre, met een verhaal geïnspireerd op de gruwelijke daden van HH Holmes. Als je op zoek bent naar een intens en spannend horrorspel, dan is The Devil in Me een geweldige optie.

De plot van het spel speelt zich af wanneer een groep documentairemakers een mysterieus telefoontje ontvangt waarin ze worden uitgenodigd om een moderne replica van het 'Castle of Death' te bezoeken, eigendom van HH Holmes, een beruchte seriemoordenaar uit de 19e eeuw. Omdat ze graag exclusieve inhoud wilden filmen, aarzelden de documentairemakers niet om de uitnodiging te accepteren. Bij aankomst bij de replica beseffen ze echter dat er iets vreselijk mis is. De plek verandert in een dodelijke val en ze komen vast te zitten in een sadistisch spel van marteling en overleven.

Afbeelding: Openbaarmaking/Bandai Namco Entertainment

In The Devil in Me kun je de omgeving verkennen en onderzoeken op zoek naar aanwijzingen en puzzels oplossen. Bovendien hebben jouw keuzes rechtstreeks invloed op het lot van de personages en kunnen ze tot verschillende eindes leiden. Blijf alert en reageer nauwkeurig op snelle gebeurtenissen om karaktersterfte te voorkomen.

De grafische kwaliteit bij het vastleggen van de gezichten van de personages is indrukwekkend, biedt een realistische gezichtsuitdrukking en de omgeving is goed geconstrueerd, waardoor spelers worden ondergedompeld in een realistisch scenario dat bijdraagt aan de gespannen sfeer van het spel. De verlichting is een hoogtepunt, vooral in donkere omgevingen, waardoor de scènes realistischer worden en bijdragen aan de spannende sfeer. De nasynchronisatie is van hoge kwaliteit en voegt lagen toe aan de interpretatie van de personages.

Lees ook: The Dark Pictures Anthology: House of Ashes – Een compleet spel | Beoordeling

De problemen zijn echter duidelijk in deze game, zo zouden de actieknoppen kunnen worden uitgelijnd met de kleuren van de Xbox-controller, zoals in eerdere games in de serie. Bovendien beïnvloeden de robotbewegingen van de personages, pop-in-problemen, onrealistische animaties in tussenfilmpjes en frequente bugs de immersie. De voorspelbaarheid van de jump scares vermindert hun effectiviteit, en de personages missen, ondanks dat ze visueel goed zijn vastgelegd, diepte, wat resulteert in weinig emotionele connectie van de kant van de speler.

Afbeelding: Openbaarmaking/Bandai Namco Entertainment

Het verhaal van The Dark Pictures Anthology: The Devil in Me vertoont hiaten. Personages wisselen van kleding zonder uitleg tijdens scène-overgangen, en op bepaalde momenten worden acties of gereedschappen niet duidelijk aangegeven, waardoor de speler moet onthouden in welke periode het spel de acties aangaf. Het verhaal van de vervolging is erg verwarrend, de slechterik van het complot voert bepaalde acties tegelijkertijd op meerdere plaatsen uit, waardoor het personage een figuur wordt die God benadert.

Ondanks verschillende tekortkomingen weet het spel nog steeds te boeien met een symbolisch einde, het mijne tenminste, en emotioneel verontrustend. De poging om gevarieerde eindes aan te bieden is opmerkelijk, maar het gebrek aan samenhang in het verhaal kan de ervaring van de speler in gevaar brengen.

‘Mijn naam is Granthem Du’Met.’ – Du'Met

*Recensie gemaakt op pc*

Vond je de recensie leuk? Laat uw reactie achter en volg mij op sociale media!