“Índios”, een van de bekendste nummers van de band Legião Urbana en nationale rock, je hebt het zeker ooit in je leven gehoord. Zullen we het verhaal achter het nummer ontdekken?
Het nummer staat op het laatste nummer van het album “Dois”, uitgebracht in 1986, heel anders dan het vorige voorstel, met bijna zachte teksten en melodieën. Renato Russo beweerde zijn poëtische verve en gedistilleerde kwaliteit die nog nooit eerder in de teksten van Braziliaanse rockers te zien was. De nummers “Tempo Perdido”, “Eduardo e Monica”, “Índios” en “Almost sem Querer” verschenen op de radio. Het leverde “Musica Urbana 2”, “Fábrica” en het gedurfde “Daniel Na Cova dos Leões” op. Er waren geen producentenwisselingen meer en de haast van het eerste album. Dois overtrof de initiële verkoop van 100.000 exemplaren van de vorige en werd platina, nadat hij alleen al op het moment van uitgave meer dan 250.000 exemplaren had verkocht.
Wist je dat het nummer geen tekst zou hebben? Ja, het nummer zou een instrumentaal nummer zijn met bas, drums en keyboards, het was al klaar om te mixen, maar Renato Russo kwam op het laatste moment naar de studio en zei: “Wacht! Ik heb de tekst voor dit nummer.”
Afbeelding: Reproductie/Legião Urbana
Toen Renato bij de studio aankwam, pakte hij het papier met de teksten en zong met het instrumentale spel op de achtergrond, het probleem was dat er geen melodie was; Melodie is een reeks noten die de zanger uitvoert terwijl hij zingt. Hij pakte het papier en experimenteerde met een aantal melodieën om tot de versie te komen die op het album terechtkwam.
Op internet is een interview te vinden waarin Dado Villa-Lobos, de gitarist van de band, uitlegt wat er die dag precies is gebeurd, zie:
De teksten die Renato Russo schreef pasten niet in het instrumentale, ja, ze waren langer dan gewenst omdat het instrumentale nummer zonder enige tekst was gepland. Mayrton Bahia, producer van het album, zei in het boek “Disco Biografia Legionária” wat meer details over:
“Met veel langere teksten dan de “levada”, die al klaar was, kon Renato de woorden niet in de melodie passen. Hij probeerde eerst te zingen. Bij de tweede poging begon hij te reciteren: ‘Ik wou dat ik maar één keer kon…’ Maar de woorden pasten nog steeds niet. Mayrton Bahia en Amaro Moço probeerden het meer dan tien keer, en alles werd opgenomen. De zanger wanhoopte: “Dit kan niet! Deze teksten werkten niet en zullen niet werken. – Mayrton Bahia
Na zo hard geprobeerd te hebben, is het ze eindelijk gelukt. Maar om succesvol te zijn, moesten ze het einde van het nummer veranderen; het zou niet eindigen zoals het eindigde. Het is duidelijk dat je bij het luisteren naar het nummer merkt dat de instrumenten verdwijnen. Mayrton sneed de drums af, daarna de bas en het keyboard, en om mensen af te leiden voegde hij een windeffect toe, een preset, een effect dat al door Renato op het keyboard was opgenomen. .
Lees ook: Wat is het verhaal van 'Lost Time'? (stedelijk legioen)
Renato Russo had er een hekel aan om het nummer "Índios" te zingen tijdens de shows van de band. Hij had moeite met het spelen van de melodie op het toetsenbord, het coördineren ervan met zijn stem en bovendien met het onthouden van de tekst van het nummer. Dado Villa-Lobos herinnert zich in zijn autobiografie dat er een spannend moment plaatsvond in Santos (SP):
“Een deel van het publiek was boos omdat we geen ‘Indianen’ speelden en begon te schreeuwen: ‘klootzak!’ Renato, die op weg was naar het podium voor de toegift, keerde onmiddellijk terug naar de kleedkamer toen hij dat vijandige refrein hoorde. Het publiek raakte natuurlijk nog meer geïrriteerd en de aannemer ging klagen bij Rafael (zakenman), die niet veel kon doen.” – Dado Villa-Lobos
Wist je dat de naam van het nummer tussen aanhalingstekens staat? “INDIANEN”. Renato haalde dit idee uit het nummer “Heroes” van David Bowie.
Afbeelding: Reproductie/Legião Urbana
Bovendien wilde Renato een kind nabootsen dat dit lied zong in de originele versie, zie de verklaring die hij aan Leoni gaf in het boek “Lyrics, Music and Other Conversations”:
“In ‘Indians’ wilde ik een grapje maken over Xuxa. (…) Op de meest banale manier praten over de ernstigste zaak van de wereld. (…) Het liedje begint alsof het een pratend kind is, ik weet niet of je dat hebt gemerkt. (…) - Renato Russo
Renato Russo heeft nooit expliciet gezegd wat het nummer ‘Índios’ werkelijk betekent, maar in de autobiografie van Dado Villa-Lobos kunnen we een aanwijzing krijgen. Hij zegt dat Renato met ‘Índios’ besefte dat hij protestliederen kon maken zonder pamfletschrijver te zijn. maar wat is het protest dat hij maakt in dit lied? Bent u tegen de uitroeiing van inheemse volkeren? Natuurlijk niet, niet dat het hem niets kon schelen, maar dat zou pamfletschrijver zijn. Als we de teksten van Renato bekijken, zullen we ons realiseren dat hij in veel gevallen autobiografisch is, en hij gebruikte vaak metaforen, een personage. We kunnen opmerken dat de tekst van “Índios” in de eerste persoon staat, bovendien is de verteller onschuldig aan wat er om hem heen gebeurt, net als dat kind, dat Renato zei dat hij imiteerde toen hij zong, en toen hij de slechte dingen ontdekte. dingen in de wereld deze ‘onschuldige persoon’ die zingt, wilde gevaar en bloedde alleen. Renato had een depressie, hij hield van romantische schrijvers die een zuivere wereld idealiseerden, maar toen ze ontdekten dat er hebzuchtige, corrupte mensen enz. bestonden, leden ze eronder.
Daarom maakt Renato in ‘Indianen’ een metafoor van een onschuldige inheemse stam die de slechte dingen in de wereld niet kent, en hij doet dit om over zichzelf te praten, zijn eigen onschuld en dat wanneer hij stopt met nadenken over al deze slechte dingen en kijk in de spiegel en zie uiteindelijk een zieke wereld.
'Toen ik ontdekte dat het altijd alleen jij bent
Die mij van begin tot eind begrijptEn alleen jij hebt het geneesmiddel voor mijn verslaving
Om vast te houden aan dit verlangen dat ik voel
Van alles wat ik nog niet heb gezien”- Renato Russo
