De Paraguayaanse oorlog begon in december 1864. De oorlog was het grootste conflict dat tot nu toe in Zuid-Amerika is geregistreerd. Toen het conflict begon, bevond de Conde d'Eu zich in Europa en verborg het niet voor keizer D. Pedro II wilde deelnemen aan de oorlog. oorlog en het was normaal dat hij, zodra hij terugkeerde naar Brazilië, naar het front zou gaan, aangezien de keizer hem zelf tot maarschalk van het Braziliaanse leger had benoemd.
Sommige dingen kwelden de keizer, namelijk: "Hoe zal ik de graaf d'Eu, maarschalk van het leger en echtgenoot van prinses Isabel, benoemen als hij niet de functie van opperbevelhebber zou krijgen?" De tweede vraag was: “Als je hem tot opperbevelhebber zou benoemen, hoe zou je dat dan kunnen doen zonder de carrière-generaals te verwaarlozen?” De derde vraag had betrekking op de nationaliteit van de graaf: “Hoe kan ik hem benoemen zonder het zelfrespect van het Braziliaanse leger te schaden?” De oorlogsreis van graaf d'Eu was om twee redenen noodzakelijk: de natuurlijke roeping van de graaf voor militaire functies en hij was de prins-gemaal van Brazilië en had de plicht om voor het land te vechten.
Afbeelding: Reproductie/Publiek domein
D. HET PLAN VAN PEDRO II
De zus van Pedro II stuurde samen met de prins van Joinville verschillende brieven naar de keizer om te zeggen dat de graaf d'Eu onmiddellijk naar het front moest gaan. De graaf van Eu hoorde van de keizer dat de toenmalige markies van Caxias de bevelhebber zou zijn van de strijdkrachten die in actie waren, en de graaf kende heel goed zijn belang voor de keizer en voor de monarchie. Als Caxias de opperbevelhebber was, hij zou echt niet veel kansen meer hebben. Conde d'Eu ontdekte dat zijn broer ging trouwen en plande een nieuwe reis, wat niet in zijn plannen zat om zo snel te gebeuren. Toen hij had besloten dat hij zou gaan, verraste D. Pedro II hem.
D. Pedro II roept tijdens een informeel diner in zijn residentie in het São Cristóvão-paleis de graaf d'Eu in de hoek en vraagt hem niet te reizen, waarbij hij hem vraagt te wachten en de reis voor later te verlaten en dat de oorlog Als het nog niet voorbij is en hij van het ene op het andere moment nodig zou kunnen zijn, nam de graaf het niet zo serieus en was vol ongeloof, maar de keizer voegde eraan toe: “Om Caxias zelfs te vervangen”.
Lees ook: Het koninkrijk dat niet van deze wereld was | Beoordeling
In 1869 schreef Caxias aan de keizer waarin hij de triomfantelijke verovering aankondigde van de stad Asunción, de hoofdstad van Paraguay, in een veldslag die bekend werd als Dezembrada. Deze prestatie was de limiet voor Caxias. De stad werd veroverd, maar Solano Lopez, de bloeddorstige Paraguayaanse dictator, was op de vlucht. Caxias vaardigde het einde van de oorlog uit omdat, vanuit zijn standpunt, de gevangenneming en dood van Lopez geen voorwaarde was. Maar laten we eerlijk zijn, het is vreemd dat Caxias ten tijde van de “grote finale” weigerde deel te nemen, toch? En bovendien weigerde Guilherme Xavier de Sousa, de onmiddellijke vervanger van Caxias, hem te vervangen, wat zeldzaam is in het leger.
Afbeelding: Reproductie/Museum voor Schone Kunsten
Voor de oorlog hielp D. Pedro II Caxias om het bevel te blijven voeren vanwege een ongekende crisis met de liberalen en zelfs de troon in gevaar te brengen, hierdoor liet Caxias de keizer niet in de steek, al deze scènes werden gerepeteerd, alles werd zorgvuldig uitgevoerd overeengekomen, als Caxias de oorlog had verlaten zonder dat er iets was overeengekomen, zou hij een verrader van zijn land zijn geweest, een deserteur. Na de terugkeer van Caxias versierde de keizer hem met de titel van hertog, de enige in zijn soort die gedurende de hele monarchale periode in Brazilië werd toegekend. De daad van Caxias zorgde ervoor dat hij werd ondervraagd door mensen die dicht bij de keizer stonden en ook door de pers.
D. Pedro II stuurt een brief naar Petrópolis, gericht aan de graaf d'Eu, waarin hij hem oproept voor een bijeenkomst in het paleis. Conde d'Eu hoort van deze omstandigheden, aanvaardt het verzoek euforisch en vertrekt naar het front om het bevel te voeren over het Braziliaanse leger.
We kunnen ons voorstellen hoe hard D. Pedro II moet hebben gewerkt om zijn geheime plannen en strategieën in de stilte van zijn kamers in São Cristóvão te bewaren, zonder aan iemand te kunnen bekennen, zelfs niet aan zijn naaste familieleden. Caxias werd ontvangen in het paleis en ontving de Campagnemedaille en vroeg D. Tereza Cristina om deze op de borst van de markies te plaatsen. Dagen later verhief de keizer Caxias tot hertog, gaf hem de Orde van Pedro I (een titel en onderscheiding die nooit aan een andere Braziliaan werd toegekend), en verleende hem ook het Grootkruis van de Roos.
Het is duidelijk dat D. Pedro II een bevelswisseling wilde, strategisch gepland, met als doel de figuur van Conde d'Eu onder de aandacht te brengen. Door de bevelswisseling werd Graaf d'Eu de hoofdpersoon van een zeer belangrijke, zeer symbolische daad, die deel uitmaakte van het proces van het creëren van de figuur van de held die een einde maakte aan de oorlog. Pedro II wilde hem in een voorwaarde die hij nooit had bereikt, namelijk hem echt Braziliaans te maken.
Afbeelding: Reproductie/Publiek domein
DE GRAAF D'EU IN OORLOG
Op 6 december 1868 was de Slag om Itororó, de eerste grote veldslag die Brazilië tegen Paraguay won, zo belangrijk dat er een zeer populair slaapliedje werd gecreëerd: "Ik ging naar Itororó om water te drinken en ik vond het niet...". Op 11 december 1868 vond de Slag om Avaí plaats. Tussen 21 en 27 december vindt de Slag om Lomas Valentinas plaats. Op 30 december 1868 vond de slag om Angostura plaats. Begin januari 1869 nam Caxias eindelijk Assunção in. Lopez, de Paraguayaanse dictator, gaf zich niet over en wakkerde zo het vuur aan van de toespraak van de keizer, die hem volledig verslagen wilde hebben. Nadat Caxias aftrad, had Lopez een wapenstilstand. Hij zou ongeveer 460 dagen ondergedoken leven totdat Conde d'Eu aan het front arriveerde.
De Slag om Cerro Corá, op 10 maart 1870, maakte een einde aan de Paraguayaanse oorlog. Solano Lopez werd omsingeld door Braziliaanse troepen en toen hij weerstand bood, werd hij gedood door de Braziliaanse soldaat José Francisco Lacerda, bekend als Chico Diabo. Het nieuws zou Brazilië pas op 17 maart bereiken en de legeraanvoerder Conde d'Eu op 29 april.
De komst van Conde d'Eu zorgde voor een hele burgerviering met een sterke jingoïstische inslag, zoals Andre Rebouças in zijn dagboek zegt: “De viering was onbeschrijfelijk. Het was uitzinnig.” De hele keizerlijke familie paradeerde langs de Rua do Ouvidor naar het Palácio de São Cristóvão, in Quinta da Boa Vista. Vervolgens ontvingen ze in Palácio Isabel, in de wijk Laranjeiras, de officiële residentie van de graaf en gravin d'Eu in Rio de Janeiro, verschillende commissies, toespraken, optochten en al het andere.
Afbeelding: Reproductie/Publiek domein
Conde d'Eu, de nieuwe nationale held, speelde niet zo'n beslissende rol in het verloop van de oorlog. Integendeel, hij wilde meerdere keren aftreden als legeraanvoerder en werd door de keizer heftig afgewezen. Nadat hij het nieuws over de dood van Lopez had ontvangen, stuurde de graaf een brief naar de keizer waarin hij om vergeving vroeg “voor de ongelovigen en andere kinderen”. De graaf d'Eu kende het belang van zijn rol in de oorlog en blijkbaar was alles tussen hem en Pedro II overeengekomen.
De belangrijkste eis die Conde d'Eu deed om de macht terug te geven aan de Paraguayanen en een vredesverdrag te sluiten was precies de totale en onvoorwaardelijke bevrijding van de slaven in dat land, een houding die de progressieve geest laat zien die het dagelijkse leven van prinses Isabel bevolkte toen het werd gevormd. proces om de hoofdrol van de Braziliaanse monarchie tijdens de Derde Regering op zich te nemen.
Het is mogelijk op te merken dat elke daad van de monarchie die leidde tot veranderingen die de belangen van Braziliaanse boeren en slavenhouders ernstig zouden schaden, werd toevertrouwd aan de graaf d'Eu en prinses Isabel, in een poging de erfgenamen van de troon te verbinden met een nieuwe wereld. en waarin de keizer de Derde Regering leidde en waarin hij zijn fiches inzette.
“De Paraguayaanse oorlog heeft mij goede herinneringen nagelaten; maar het verwoestte mij intellectueel” – Conde d'Eu
